Topola jest drzewem powszechnie występującym w Polsce zarówno na terenach miejskich, jak i pozamiejskich. W szczególności łatwo dostrzec ją w parkach, przy alejkach, na terenach nadrzecznych, stanowi także element lasów łęgowych.
Niektóre gatunki topoli mogą osiągać do 35 m wysokości, a średnica pnia może przekraczać 2,5 m. W Polsce występują trzy z około 35 gatunków tego drzewa: topola biała, czarna i osika. Wraz z wierzbą są to najszybciej rosnące drzewa w naszym klimacie. Jest to roślina dwupienna, co oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie produkowane są na osobnych okazach. Pyłek wytwarzany jest przez okazy męskie – można by więc sadzić wyłącznie żeńskie osobniki, by zminimalizować ilość pyłku w powietrzu. Niestety, to żeńskie okazy produkują owoce z nasionami, które otulone są miękkim białym puchem, by łatwiej roznosił je wiatr. Powoduje to znaczne jego nagromadzenie zarówno w pobliżu występowania topoli oraz w odległych miejscach. Owocowanie topoli (maj–czerwiec) nie oznacza równoczesnego pylenia – to następuje znacznie wcześniej, bo na przełomie marca i kwietnia przed rozwinięciem liści.
Pyłek topoli nie jest silnym alergenem i rzadko powoduje wystąpienie objawów alergii. Owocowanie – wytworzenie białego puchu zbiega się w czasie z pyleniem traw, dlatego też często alergia na pyłek traw mylona jest z alergią na topolę.
Alergię na pyłek topoli można potwierdzić testem EUROLINE Drzewa.